Unang - una sa lahat, hindi ako nadaliang isulat ang lathalaing ito. Aba, sa tinagal tagal kong nagsusulat, ngayon lang yata dumugo ng sobra ang utak ko. As in sobrang hirap talaga. Mahirap pa lang ilarawan ang isang taong halos kabisado mo na ang ugali. Iyong taong kabisado mo na mga kilos at gawi. Iyong taong alam mo na ang mga magiging reaksiyon sa mga bagay-bagay. Iyong taong alam mo na ang mga gusto at ayaw. Iyong taong halos naririnig mo ang boses sa araw-araw. Sa isang bagay ko lang naman siya hindi masakyan at masundan, at iyon ay sa pag-iisip niya. Galing kasi ng way of thinking niya - UNIQUE.
Best friend ko nga po pala siya (kung alam niyo ang ibig sabihin ng best friend sa iba). Super close po kami nitong taong ito. Sa sobrang close nga namin natural na lang sa amin ang magbangayan. Ganon kasi kami magmahalan. Minsan may umbagan. Pero madalas siya nang-uumbag. Siya kasi iyong marahas. Swear. Subukan mo siyang tabihan at bugbog sarado ka. Pero kahit ganoon, lagi kaming magkatabi. Ewan ko ba. Hindi ko naman sana siya tinatabihan pero lagi yatang sinasadya ng tadhana na magtabi kami. O baka naman siya ang tumatabi sa akin? Gusto kaya niya ako? Ay wag na pala. Change topic. (Devil laugh!)
Kung tatanungin mo ko kung ano ang looks niya. Mabait siya. Mabait siya. Mabait siya. Teka, MABAIT SIYA. Huwag na kayong kumontra. For sure sasabihin niya, "Di pa ko ganoon ka level up! Nasa eveolution stage pa ako." Hindi ko alam ang eksaktong words, pero malamang ganyan iyan. Sabi ko nga sa'yo, UNIQUE siya. Kung gusto mo pa ng mas maraming clue, pumunta ka muna sa palengke at ibili mo kong kojic baka sakaling magsabi ako ng clue.
BOY SCOUT siya. OO SOBRA. Sa sobrang pagka-boyscout niya halos araw-araw niyang dala ang bahay niya. Minsan ako na yong nabibigatan sa bag niya. Tapos tatakbo pa yan pag may hinahabol. Take note ang kamay at daliri bago gayahin! FLIGHT MODE ang peg.
Pero ang patunay na boyscout yan? Try mong itanong sa nagtitinda ng payong sa palengke baka alam niya ang sagot. Ring a bell?
To be honest, IDOL ko siya. Sobrang galing niya kasing magpatawa. Effortless kaya lahat ng banat niya. To think seryoso pa siya sa mga sinasabi niya. Ilang beses na kong mahimatay-himatay sa kakatawa nang dahil sa mga banat niya. Out of this world? Oo, malamang nga!
Sa totoo lang, tuwing mapapatingin ako sa mukha niya napapadasal ako. Sabi ko, "Thank you po, Lord. Last na 'yan ha? Please lang." Madalas din tuloy akong magdasal sa tuwing sinasabi niyang hahanap siya ng isang partner na opposite niya. "Good! Please lang, huwag ng isa pang kagaya mo." O kaya naman. "Kung may kagaya mo man, huwag ko na sanang makilala."
Itong best friend kong ito? Madalas niya kong pagtaasan ng kilay. Likas kaya yon or hobby lang? Dumadalas na kasi. Nakakapagduda na. (Laughs!) Well, mula naman kasi noong dumating ako sa BAC after kong magstop ganon na siya. Wala naman yatang nagbago?
Anyways, alam kong todo taas na talaga ang kilay niya ngayon sa mga sinasabi ko. For sure, naka-kulabi na rin siya ngayon with matching taas noo kahit kanino facial expression. At alam ko ring galit na iyan kasi late ang aking blind item tungkol sa kanya. Alam ko rin ang tumatakbo sa isip niya pero hindi ko na sasabihin. Wag na. "I'm trying to be nice here."
Pero kidding aside, natutuwa at humahanga ako sa kanya. I have always told everyone how much I adore this person's industriousness. I have seen a very responsible person in his individuality. (OO, IPINAGMAMALAKI KITA KAHIT HINDI MO ALAM.) I have also adore the man for his honesty. HE IS NEVER PLASTIC. Alam ng lahat yan. Kung ayaw niya, ayaw niya talaga at sasabihin niya yon without any hesitations. Siguro minsan sobra na. Pero at least hindi siya nagsisinungaling sa nararamdaman niya. (Ewan ko lang sa ibang bagay.)
Totoo, siguro at time masama ako sa kanya. Lagi ko kasi siyang pinagti-tripan. Lagi ko siyang inaasar at binabara kahit alam ko namang pikon siya at madaling magalit. Lagi ko siyang ginagawang katuwaan. Pero hindi niya siguro alam kung gaano siya kahalaga sa akin.
I know, a lot will doubt the next lines I will say but believe me when I say these.
***,
Alam mo ba? Natutuwa talaga ako sa isang gaya mo. Hindi mo alng siguro napapansin pero mahal kita bilang isang kaibigan. Sorry ha? Minsan talaga napagti-tripan kita. Ganon lang talaga ko, at alam ko namang alam mo iyan. At times, alam kong feeling mo left alone ka at pinagkakaisahan. But believe me when I say na MAHAL KA NG BAWAT ISA. Buksan mo lang ang isip mo sa mga sinasabi namin. Huwag ng masyadong OA minsan ha? Watch your words na rin kapatid. Basta, palagi mong tatandaan na may isang Ivo na pinipilit umunawa sa iyo; na may isang Ivo na iintindihin kang pilit kahit ano man ang magawa mo. Higit sa lahat, tatandaan mo palagi na may pamilya ka kapag kasama mo kami. Maniwala ka lang at magiging maayos ang lahat.
P.S.
I know you want to be friends with 3 eggs kaso nahihiya ka at feeling mo ayaw namin sa iyo. Alam kong iyan ang iniisip ng utak mo pero alam ko ring iba ang nadarama ng puso mo.
ILOVEYOU kapatid! :)
This is a group blog written by students from Bachelor of Arts in Communication in Baliuag University.
Sunday, June 30, 2013
Friday, June 28, 2013
how well do your friends know you?
Sabi nga mahirap magsulat ng kung
ano man lalo andun ka sa puntong kung tawagin ay “writer’s block”. Eneweis, I took pity dun sa nabunot ko na
name kung di ako makakasulat about something tungkol sa kanya that will be the
topic of our discussion sa klase.
To start of, I did a little research
about her. I asked her friends, classmates,
schoolmates, mentors, etc. of a word that would describe her. Sure enough, first
word that I heard, MATALINO – I have known the fourth year class for several
years already and they hold that distinction of doing something to me, and
until now it remains unsurpassed. Going back
sa aking subject, well, as early as 2010, she has proven her worth, whether
academics man, extra-curricular or co-curricular activities she tends to excel.
MABAIT
na kaibigan – although there are times na
dahil siya ay tao lang, may pag-kakataon na siya ay may nakakagalit din. To my
knowledge, isang tao? But most of the time, she’s really a good friend, go ask
her bff’s. MATULUNGIN –. I have witnessed kung paano siya tumulong sa mga
classmates nya at sa ibang tao pati out-reach programs join din ang lola ko.
MAAASAHAN - this one trait of her I
could really vouch for. Truly one could
rely on her, pag may inako siya na gagawin for sure matatapos at magagawa nya
yun. TALENTED- she looks simple at the
outset and yet jologs ha. Magugulat ka na lang madaming talent ang girlaloush.
Tila yata puro positive traits
ang nasabi ko based dun sa info that I was able to gather . On the other
hand,
she also have flaws in her, syempre nobody is perfect naman di ba? So
what are
those? Ewan ko ba, is there something wrong with her or with her beaus?
Chicka
minute muna tayo. Una - I find her naive, sa tagal ng pagsasama na din
namin, kita ko kung paano siya madaling mapakilig ng opposite sex..
natural lang naman sa mga dalaga, kaya lang masakit sa akin being a
friend if not a mom to see her hurting over a failed relationship.. she
does not deserve it.. so hopefully, one day soon mr.right comes her way.
In a homework assigned to her before, I came to know her more and
because of that I was able to gauge her pent up emotions on some aspects of her life
but through it all I can say that she's a strong woman with a strong
character and whatever comes her way she'll survive.. can you guess who
this loving person is?
SHUPATEMBANG--
When you say shupatembang, you have to considerrrrrr…. 674,094
things! Hahahaha. Kiddin! Ang ibig sabihin non, KAPATID. Oo lahat tayo sa BAC4
magkakapatid, pero iba sya. Una ko syang nakita, sabi ko “Ay bigatin to’ (hindi
sa katawan) Englishero kase!” Kaibigan nya yung kapitbahay namin, sabi sakin,
eto kausapin mo magaling mag English, tumanggi ako, AYOKO nga! Tapos habang
nagsasalita sya sa may AVR, nakatunganga lang ako. I was like, OMG! HAHAHAHA!
Sorry natulala talaga ko sayo. Hindi ko akalain na magiging kaklase namin sya.
Hanggang ayun, nakasama ko sya sa room, nagulat ako, ang kulit nya, bumibida
sya, halos lahat kami nabentahan nya. Isa pang kinahanga ko sa tao na to, kaya
nya makipagsabayan sa mga trip ko, trip ng lahat pero pagdating sa aral, may
utak sya. (parang ako wala) siguro nga, ganon ko tignan sarili ko, kasi ako
inaamin ko talaga pag hindi ko kaya. Minsan idadaan ko nalang sa tawa at biro, pero
nag ttry ako. Hanga ako sa kanya, matalino at bibo sya. Madami syang alam na
hindi ko alam, kinakausap nya ako ng English. Na iimbey ako nung una, pero alam
ko sa sarili ako natututo ako sa kanya, hindi ako nahihiyang magtanong sakanya
sa mga bagay na hindi ko alam, minsan tinatanong ko sakanya kung ano English ng
salitang ganito, ganyan hindi ako nahihiya sabihin na hindi ko talaga alam.
Hindi naman kasi ako impokrita at mapag panggap, pag hindi ko talaga alam
sinasabi ko, at isa sya sa mga nasasabihan ko. Kakaiba sya, relihiyoso na sya
ngayon, pero nandon pa din yung SYA dati, limitado na nga lang ngayon. Mahal ko
sya, alam nya yun. Isang beses pa nga nagkachat kami sa FB sabi ko Imissyou,
aba hindi sumagot. Haahahah. Imbey na naman ako, tapos sabi nya sakin mas
maganda daw kasi pag personal. Napangiti ako. J Sorry kung hindi ako nag eenglish,
mahirap kasi eh. -.- alam ko tong nabunot ko englishero pero naiintindihan
naman nya siguro ako kung bakit ayoko mag English. Hahaha.
Sya si Brando, maskulado at malaki
ang boses. Ahit ang kilay at malakas manigarilyo, pero lahat ng to’ nagbago. Oo
nalungkot ako nung una kasi hindi na nya ako inaaya bumaba para mag sigarilyo,
wala na syang bisyo, pero naisip ko naman mas mapapabuti sya sa desisyon nya.
Mataba sya, Oo? Haha. Kalbo? Ewaaaaan. Kayo na bahala humusga, sa totoo lang
hindi ko alam pano gumawa ng blog. This is my first time na gumawa nito, at sya
ang nabunot ko, hindi ko naisip na palitan kasi alam ko madadalian naman ako
dahil kilala ko naman sya at kaya ko sya ma describe. Simpleng tao lang din
sya, bumababa ng isay para kumain ng fishball at lumpia na favorite nya, isa
sya sa mga nakakasama kong pumawi ng gutom na nararamdaman ko. pag nagsalita
ako at nagjoke, alam ko isa sya sa mga tatawa, pero hindi lang sya tatawa
hihirit din sya. Kilala nyo na ba sya? Sa dami ng sinabi ko na nag dedescribe
sa kanya hindi nyo pa din alam? Hahahaha.
Eto pa, sya ang magiting na kaaway
ng registrar at finance! Oh? Gets nyo na? Matalino at matapang yata to,
ipaglalaban nya pag alam nya tama sya, tulad dati walang aircon yung room namin
sya ang naglakas loob na sabihin to sa finance, bilib ako sa kanya. Walang
katulad. Malaki tiwala ko sa kanya, at katiwa tiwala naman talaga sya. Sa una
lang hindi mo iisipin kasi sa mga taong katulad namin na maiingay parang ang hirap magtiwala.
Hahahaha. Ano pa ba? Enjoy din pala gumawa ng blog parang nagkkwento lang ako.
Pag kakaiba namin, hindi naman yata sya pala away. Ako kasi aminado ako mabilis
mag init ulo ko at talaga nakikipag away ako pag pamilya ko na ang damay, kahit
kaibigan ko pa yan ipaglalaban at ipagtatanggol ko. Wala akong naiisip na
delikado pag mahalaga ka sa akin, ganon ako, sya? Wala syang kwentang kaaway,
pero alam mo sa sarili mo magsisisi ka pag sya kinalaban mo, bilib talaga ko sa
tao na to. Alam ko na isa sya sa mag dadala sa akin sa tagumpay, isa sya sa mga
aagapay sa akin, isa sya sa mga nagsasabing KAYA MO YAN! Isa sya sa may tiwala
sa kung anong meron ako, ako kasi yung taong walang tiwala sa sarili, mag
eenglish kahit minsan baluktot, tinatry ko para makasabay ako sa kanila, sya
yung tatawanan ka pero tuturuan ka. Sya yung hindi ganon ka sweet pero ramdam
mo na mahal ka, sya yung pagbabawalan ka pag medyo tagilid na ginagawa mo, at
sympre Sya ang PARTNER ko. Madami nagsabi maganda naging tambalan namin dati,
kasi nga parehas kami. Sya ang SHUPATEMBANG kis! Maingay at hihingalin ka pag
kasama mo kami. Haba na nito, siguro madami lang talaga mga bagay na pwede
sabihin tungkol sa kanya, kasi IBA sya, at sympre MAHAL ko sya. Sympre lahat
kayo..
Sya ang
SHUPATEMBANG ko. J
From Me to You.
Dear YOU,
Hi. Just so you know, you just asked the entire class if we’re already done with our blogs. HAHA. And with that, I am writing this blog about you… for you. YIEEE. Sounds fun, right? So where are we? Right now we are here at the ITB302, the professor left and we are all here, the forever happy and laughing BACIV, well, without Fat, because for sure Fat would react when he reads this. HAHAHA. Hi Fat! You are part of the gang. Do not listen to those that are saying that you are not, for you are. You are a BAC IV. HAHAHA.
Ok, just to clear things out, this blog is not for Fat. I’m just starting to clear my mind while trying to figure out what will I write about you and for you. Well, I’ve known you for what, 3 to 4 years now? We’ve been classmates since First Year. You weren’t my seatmate at first. Well, up to now, we don’t have an actual seat plan; we just sit wherever we want. So yeah, there are times that we are seatmates and times that were not.
Professor’s now here… guess what? She’s already discussing and I am here, looking at the keyboard while typing and catching a glimpse of you from time to time, searching for inspiration, eh? Dang! What will I write about you?
You are the kind of person that I’ve been with, projects, groupings, reports, say it…. I’ve done it with you. You have seen me smile, laugh and cry at the same time. You don’t give the best advices. Well, that’s not just you; the friend who gives advices, but you, you are a hugger (if there is such word). I remember when I saw you, back when I was so down and broken –hearted. I don’t know if you give a damn about my feelings. Well, you’re a friend of mine, but you’re a guy, and mostly, guy friends don’t give so much concern with other’s heart issues. I don’t know if you care. But I needed a friend that time; I asked for a hug, you gave me one. I asked for a favor, you grant me one. See? You weren’t that cold, you’re not really like my other friends that give their advices and comments when an issue arrives. You’re the silent type of person that is there, invisibly there, to support, to hug and to do the little things just to make things better, or should I say, to make my feelings better.
And so, I hate you. Yeah, I guess by what I’m about to say, you’ll know who I am pertaining to. I hate you when you think you can’t do something. I despise you when even with just starting you already think that you’ll fail. I hate you. I hate you when you do that. I hate it when you think that what you can do is not enough. UGH! I just wish I can shout it right in front of your face that you are one of the best people I’ve met. You are a multi-tasker, lazy at times, but you are really a good worker. Your hands create magic. You are an expert with your craft and I will be your number one fan. But above all those, bear in mind, you are a good friend.
So I see that now you are changing. Good for you my little friend. We may not understand your actions at some time, but don’t worry; we will never stop you from things that will make you happy. BUT, hey, there’s a “but”, when it comes to the point that we see something is wrong. Do not be so stubborn, if we give you advices. Hey, young man, we love you. I do love you. And we give advice because we care; we don’t want you to be hurt. Yeah, we want you to grow and mature and experience life at its best, but as much as possible we want to protect you and your virgin heart from all the hurts and madness this world has.
I know there are times we misunderstood each other. There are times you hate me, for my attitude. While there are other times that I hate you… HAHAHA, with your attitude too. Just so you know, you were one of my first friends here in B.U. and as we approach our last year, I’m happy you are still there. Crazy, crazy life, I never thought I’ll be friends with you. We are so different from each other, but we did it, we became friends, close friends.
As I end this blog, I just wanted to say that you are one of the people I would want to be in my wedding. HAHA. Why wedding? Because I want us to be still friends when that time comes. Keep safe. I love you.
Love,
Mooncake
Who's that guuurrrllll ???????? :D
By: Via Hopkins
mabilisan oohhhhhhhhhh..............................
Nobody ain't gunna contest. she's truly byotepul inside and out. maganda talaga di lang mukha pati panloob. malinis balunbalunan nyan. buo ang baga, at atay haha . walang bisyo ee. misteryosa, pero minsan kita mo thoughts nya sa isip nya tingnan mo lang mga butas ng ilong nya hahahai. pero talagang mahal ko itong bilat na itey. haha
she's one of my favorite classmates actually. We had serious talks sometimes and i can truly say she's good hearted and sensible and sweet. alam kong she got a lot of potential and yet something seems to be holding her back. she seems a bit reserved and not confident, i dont know, but girl, best believe, you gonna make it.you're bound to be someone. just let it go whatever it is that is holding you back. you are beautiful and good hearted. i got faith in you girl. you are so very special. but you gotta believe that yourself first, coz if you dont, nobody will.
yun nga, balik tayo sa misteryosa,in fact, yun talaga definition ko sa kanya. titingnan mong masayahin but behind that facade there's definitely something else, something deeper. mas malalim pa sa cleavage ni shayne.heheheh
she's a mystery, a question that nobody knows the answer. not even herself. not yet.
ps: asakin parin yung balat ng fres candy! thank u.i love you remember that. muahhhhhh
Eto ka!
I
don’t know where to start writing this blog, I’m consuming a lot of my time
just by looking at my computer thinking
, I’m really having a hard time with this I’m feeling anxious about it, WOW big
word haha. I hate doing stuff like this,
first Im really not into writing and second the person I picked in the draw
lots, I don’t feel like making blog about this person, I have my reasons sikreto
ko na un.
Tingin
ko eto ung unang beses na magsusulat ako tungkol sa isang tao. You’re too lucky
haha. I don’t want this blog to be dramatic I want this blog to be simple, Its
awkward for me to do something dramatic, do you agree? Press
alt + f4 if yes. Okay, Let me star this..
Eto
ka!
Badtrip
naman ang hirap nito
Gumawa
ng blog tungkol sayo
Shet
nakakahiya korni nito
First
time ko gumawa ng ganito
Pasensya
na kung mababaw ako
Hindi
ko alam kung san huhugutin to
Pero
sige masimulan na
Kahit
mababaw pagtyagaan nyo na
Ikaw
na isang balakubak
Este
isang bulaklak
Kalokohan
isang katutak
Para
kang may bulate sa utak
Sige
gumiling ka ng gumiling
Kahit
pag katapos amoy kang giniling
Wag
kang magalit nagsabi lang ng totoo
Alam
ko naman ito ay di mo ikatatampo
Boses
mong matinis
Parang
wang wang ng pulis
Minsan
nakakainis
Kaya
sige na pakihinaan plesase?
The
who ang otoko na itei, bet ko knowis mo atei.
I
hope you guys already know who this person is, Oo sya nga un. She’s a friend to
all of us, haha sino nga ba itong tao na to Maingay makulet bwiset minsan epic fail galawan pero kahit ganon isa
sa pinaka tumatak at importanteng tao satin, feeling niyo naman sasabihin ko
sakin lang. She’s one of the jokers in class kahit madalas korni mga banat
kahit minsan wala sa timing paminsan minsan naman nakaka chamba din. Isa sa mga
nagbibigay ng kulay at saya sa klase isa
din sa may utak kahit mejo iba ang kulay ng utak haha, ano pa ba? Wala na ko
maisip e, mukang kilala niyo naman na siya ok na to :D
Before
I finish this I want to leave a few message for her, I just want to say thank
you for everything basta salamat sa lahat. I don’t want you to change,
everything about you just keep it that way, always be humble, simple, funny,
sweet hindi ko na babangitin yung iba basta ganyan ka lang. you’re special just
the way you are. Tama na yon ayoko ng ganito :DDDDD haha this is the reason
kaya ayokong mabunot ka, HINDI COOL.
Okay pala pag may tula haha mag mumukang mahaba haha
try niyo din minsan lalo na pagrush!
Puso lang ;)
At first, when you look at this person, you’ll notice
nothing but purely simplicity, and that’s what will make you feel mysterious
about her. Yung tipong pag tinignan mo siya, parang ang gaan gaan ng mga bagay
para sakanya. I think contentment is what makes her personality strong.
Mapapansin mo na kuntento siya sa mga bagay na meron siya. Parang wala sakanya
yung word na “reklamo”. Everything she has is what makes her a happy person.
She doesn’t need everything to be happy. Yes, she is a contented person, but
she doesn’t settle for anything less than what she deserves, lalo na pagdating
sa mga bagay na pinaghihirapan niya. Katulad nalang pagdating sa studies niya,
she’s one of the bright students here in the University, specifically here in
BAC. Once you’ve given her tasks, she’ll make sure she will accomplish it on
time, regardless of how hard or how stressful the situation may be. Even if at
first hindi naman talaga Communication Arts ang gusto niyang course, she had
learned to love the course. She wants to pursue something that is not usual to
women, though when you see her, you’ll see a modest lady that you would think
you have to treat her as fragile.
Maraming bagay ang hindi natin maiintindihan, lalo na kung
hindi naman natin alam kung ano ang tunay na dahilan. This lady seem to have profound
reasons why she wants to pursue what she really wants to pursue before she took
up Communication Arts. She really wants to get that dream she really wanted,
she said that this is her stepping stones towards the fulfillment of that goal.
Kahit sino magtataka kung bakit yun talaga ang gusto niyang i-pursue in the
future, pero lahat kami ay naniniwala na kayang kaya niya yung mga ganung bagay,
for one her motivation in her life is her family, sobrang pinapahalagahan niya
ang family niya. Second, her guts and wits will never fail her para maabot niya
yung mga pangarap niya. When she smiles, hindi pwedeng hindi ka din
mapapangiti, parang lahat ng problema dadaan lang sakanya, lugi pa yung problema
kasi mas madami siyang natutunan. This lady will go the extra mile just to
prove everyone the she deserves what she deserves. Hindi sakanya pwede ang
“okay na yan”, kailangan bago niya masabi yon, nagawa muna niya lahat ng kaya
niyang ibigay para maging “okay” ang isang trabaho. You will be amazed by how
she handles things, ramdam mo na pinaghihirapan niya talaga ang mga bagay
bagay. Maybe the reason why she stays strong is because of her faith to God.
She believes that everything happens according to his will and that she entrust
everything to Him. No matter how hard the situation can be, there is Someone up
there who will never get tired of us. Making her not to think of how difficult
life is but how fulfilling it is if you just strive to do better with humility
in your heart.
Bahala na.
Siguro
ako na yung may pinaka challenging na gagawin sa lahat. Bago pa man magbunutan
sabi ko talaga sana wag si “toooot” ang mabunot ko kasi panigurado mahihirapan
ako. Pero dahil maganda ako, ay hindi pala, dahil malaki ang tiwala ni God sa
kakayahan ko kaya ayun SIYA ang binigay nya sa akin.
Sa
ilang taon na kaming magkakilala hindi ko pa rin talaga alam kung saan ako
mag-uumpisa. Kung ikaw ba nasa kalagayan ko ano ang una mong ilalagay? Teka bakit nga ba kita tinatanong e ako ang
dapat na gumawa ng blog na to. Tsss. Hirap. -.-. Naluluka na ata ako, alam ko
namang hindi nyo ko sasagutin pero tanong pa din ako ng tanong. Epekto ba ito
ng pagpipilit kong sumulat sa blog na ito?
Hay
nako! Makapagumpisa na nga ang matapos na to. Ahm……. Yung nabunot ko? Tao sya.
Oo tao sya. May buhok, secret kung mahaba o maiksi. May ngipin, hindi masyado
maputi, mas maputi yung kay ninong Khing, tignan nyo. May tenga. May mata,
medyo malabo o baka naman fashion statement nya lang yun. Yung mga bagay na
madalas nyong makita sa isang tao meron sya nun. Age? Secret ulit. Mamaya mahulaan mo pa edi mababa
lang ang makukuhan kong grade. Gender? Uhmm. Sasabihin ko ba? Wiz na lang. Ano
pa ba masasabi ko sa kanya? Mabaet? Pwede na. Galante? Di ko pa naeexperience.
Masungit? Minsan? HAHAHA. Pag nawawala lang sa mood. Friendly? Siguro, friend
ko naman sya, friend naman natin lahat sya… sa Facebook. HAHAHA. Mahilig sya
kumain. Yun ang alam ko, mahilig kasi sya sa boy bawang at nips. Di ko sure
pero panigurado kumakain sya nun, mahilig sya sa tuhog, sa mga papakpapak.
Mataba ba sya? AYOKONG MAGSALITA. Bahala na.
Yung
nabunot ko? Marami syang alam. Oo, madami syang alam, sa buhay at sa
lahat-lahat. May mga pagkakataon na nakikita ko syang tumawa, at maniwala ka…
maganda sya pag tumatawa sya. Ayan ha? Babae sya… Close din kame., close nga
ba? Ewan ko feeling close kasi ako e. Mahilig syang tumawa, dyan sigurado ako.
Mahilig talaga syang tumawa, yung tipong kahit di mo alam kung ano yung
pinagtatawanan nya e hahagalpak ka sa kakatawa dahil lang narinig mo ang tawa
nya. Ganun katindi ang convincing power ng tawa nya.
May
hint ka na ba? Fashionista sya, dyan wala akong duda. Mahilig sya sa mga
magagandang damit, sapatos at bag. Yung buhok nya, minsan kulot, minsan
straight. Yung ngiti nya? Hindi nagbabago.
Yung
first impression , yun lang din, ganun pa din sya. Hindi sya mukang mataray,
muka syang mabait, maalaga, at mapagmahal sa unang tingin. Well, ilang taon ko
sya kasama, ganun pa din sya. Nakakatuwa, hindi sya nagbago. Walang pagbabago. Pero
sa tingin ko, maganda yun. Maganda sya.
She
has aged gracefully. Gracefully, big word. Marami na syang alam, marami na
syang napagdaanan. Walang duda dahil sa mga pinagdaanan nya. Mahal ko bva sya? Wiz!
Ofcourse yes ang sagot. Sige na nga
sasabihin ko na kung sino ang nabunot ko…. sya si….
Secret.
Hulaan mo!
Waing Titulado Itey!
Once, CS Lewis quoted, ““Friendship is born at that moment when one person says to another: "What! You too? I thought I was the only one.” When I met her, I knew that we just gave birth to a friendship.
She’s not the perfect friend that you could ever have. In fact, she is far from that. She’s noisy, pointless (most of the time) and warfreak. And believe me, no one wants to befriend a person exactly like that. Our idea of a friend is someone who calms us down, who gives sensible advice and one who teaches us to be a better person. That’s our idea. That was my idea. Not until I and she became friends.
Yes, she is noisy. I’ll guarantee you that there is no dull moment with her. Everything for her is an opportunity to express whatever she has on her mind. Yes, she is noisy. When she knows something, she will blurt it out. When you did something wrong, you’ll know it through her. I love it when she is noisy. At least I don’t have to guess her. I don’t have to guess me. She tells me. She is noisy.
She is pointless. I’ve always expected a friend who would have tons of ideas on his head. I’ve always wanted a friend who would remind me of the negative effects of Marxism in the postmodern era or that 4x3 + 3x2 + 2x + 1 is cubic. Apparently, she is not like that. I am extremely amazed how life can be so simple, yet enjoyable with her. Yes, she is pointless but she makes sense, if you know what I mean. I love it when she doesn’t make a point but would smile on you as if she understood your thought.
She is warfreak. Now, you tell me who would want to befriend a warfreak son of a thunder? I am always startled when she walks through the door with scratches in the face or bruises telling you that she just got into a fight with an assemblage of goons or that she just got out of the jail. I really wish I could exaggerate on this but I simply can’t. She is warfreak because she fights for her friends and family. She will die for a friend. Or better yet, she would kill a friend! Her desire to defend a friend (whether her friend is the victim or not – well, most of the time it’s not) is unbelievable. That’s what kind of friend she is.
Neng, knows mes kung sinek ang kinukuda ni atashi sa blogeryang itembang. Love ka ni atashi! Basta epek lang ang mga galaw ha! Wititit sa pagkanyosok ulet sa Colombia ha! At huwag papajuli vargas sa mga nyulis kapag may warla ditey at donchi! Wititit ding papaloko sa otoko! I loe you, neng!
Name: your identity from your birth to death.
There are names in this world na talaga namang out of this world. Yung tipong mapapaisip ka kung nasa katinuan ba ang mga magulang ng taong ito nung ipanganak sya? Or it's their art of showing the world how special their child is? You'll encounter lots of people with weird names. Kung saan-saan kinukuha ang mga pangalan ng mga bata ngayon: combined names of parents, siblings, grandparents, celebrities, kulay ng suot nyang blouse nung nanganganak, scientific names, pet's name, kakanin, cartoon characters, bundok, anime, heavenly bodies, manga, teleserye konrabida, mga aping bida, internet sensations, brand ng beauty products, politicians, santo, mga banal or maybe sa magandang prof mo nung college (lalo sa CAS dept, ay nako!) at kung saan-saang anik-anik pa! Wizz iwaley ang hopia sa namesung! (wag mawalan ng pag-asa sa pangalan). But wait, parents, be careful in giving names to your kids. Some kids realized they don't want their names. Instead ofMario, they might wanted to change it into Mary. Kidding aside, names are very important in our everyday lives. Therefore, names makes our identity complete.
Actually, hindi nagsusulat dito para magsermon tungkol sa mga pangalan. Hindi rin para gumawa ng research paper, reaction paper, bond paper, at clip paper. This is a blog about one of my classmates ni BAC 4.
The story started 3 years from now. History 101, it was my first subject in college.
I came 30 minutes early for me to be prepared. It was quite awkward at first but life must go on. Me as a freshman in BU. Someone asked me: "kuya, dito po room mo? history?" then I answered "opo, AB Comm ka 'te?". "Hindi, _____" she replied (I forgot her course). So I was like "what's going on?!". Di ako aware na halo-block pala kami that time.
As we entered the room, heartbeat went so fast, but me? O common, wag pahalatang kabado! Then I just noticed something, is this an all-girls class?? AVR1 was full of ladies. Then I asked myself, "belong ba ko dito?" Several minutes passed, boys are coming inside then I was like "whew!" But 4 of them catches may attention. They sat in the top (4th row) of our classroom. They are 3rd year irregular students who used to be the former students of our professor that time. They are like bullies or college goons, pero kwela pala ang mga loko. Then ayun, pumasa naman kaming lahat sa History 101.
Ang di ko alam, sa sobrang ireg nila, maggiging classmate din namin sila sa iba pa naming subjects. Naging magkakakilala, kabiruan, kabatuhan ng jokes, kakopyahan, kasabay kumain ng 5 extra rice, at knug anik-anik pa.
According to some of our mutual friends, mabait DAW sya. Naniniwala naman ako dun. Kahit na puro kaolokohan ang alam, parang ayaw mag-seryoso, di mo alam kung nasa katinuan pa ba. But for me? No comment. Sabi nga ng iba: Kaya mo naman ee, magsipag ka lang at magtyaga.
Actually, hindi nagsusulat dito para magsermon tungkol sa mga pangalan. Hindi rin para gumawa ng research paper, reaction paper, bond paper, at clip paper. This is a blog about one of my classmates ni BAC 4.
The story started 3 years from now. History 101, it was my first subject in college.
I came 30 minutes early for me to be prepared. It was quite awkward at first but life must go on. Me as a freshman in BU. Someone asked me: "kuya, dito po room mo? history?" then I answered "opo, AB Comm ka 'te?". "Hindi, _____" she replied (I forgot her course). So I was like "what's going on?!". Di ako aware na halo-block pala kami that time.
As we entered the room, heartbeat went so fast, but me? O common, wag pahalatang kabado! Then I just noticed something, is this an all-girls class?? AVR1 was full of ladies. Then I asked myself, "belong ba ko dito?" Several minutes passed, boys are coming inside then I was like "whew!" But 4 of them catches may attention. They sat in the top (4th row) of our classroom. They are 3rd year irregular students who used to be the former students of our professor that time. They are like bullies or college goons, pero kwela pala ang mga loko. Then ayun, pumasa naman kaming lahat sa History 101.
Ang di ko alam, sa sobrang ireg nila, maggiging classmate din namin sila sa iba pa naming subjects. Naging magkakakilala, kabiruan, kabatuhan ng jokes, kakopyahan, kasabay kumain ng 5 extra rice, at knug anik-anik pa.
According to some of our mutual friends, mabait DAW sya. Naniniwala naman ako dun. Kahit na puro kaolokohan ang alam, parang ayaw mag-seryoso, di mo alam kung nasa katinuan pa ba. But for me? No comment. Sabi nga ng iba: Kaya mo naman ee, magsipag ka lang at magtyaga.
Opposite Attracts?
Kailan
mo masasabi na kilala mo na ang isang tao? Kapag alam mo na ang pangalan nya,
address, age, likes, dislikes, favorite color, food, actors at actresses? Kapag
alam mo na ang most embarrassing moment nya, first love, first kiss, at kung
ano-ano pang first sa buhay nya? In short, kilala mo na ba ang isang tao kapag nasagot
na nya ang slum book mo with matching dedication pa para sayo?
Ako
kasi hindi. Yung tipong kahit kasama ko na sya araw-araw, kahit pa minu-minuto
ko syang kasama hindi ko pa rin masasabi na kilala ko na sya. Ang hirap mag
describe ng isang tao kung wala kang masabi na ibang bagay na hindi pa alam ng
iba. Mahirap mag-describe kung ang taong idedescribe mo ay mas kilala pa ng
ibang tao. Well, that’s life, full of challenges and surprises. So enough of my
rants, makapag umpisa na bago pa mawala ang mga ideas ko.
Yung
taong dapat kong idescribe ay mabait. Syempre sino ba naman sa mga kaklase ko
ang hindi mabait? (Syempre alangan naman na sabihin ko di mabait mga kaklase
ko, edi tinakwil ako haha). Ano pa ba? Classmate ko sya. Ayan ah, may clue na
kayo. Nabawasan na ang listahan niyo ng mga taong posibleng maging protagonist
ng blog na ito. Kung sasabihin nyo na idescribe ko naman ang physical features
nya? Pag-iisipan ko muna …. Hmmmm….
Ayoko nga edi wala na ding silbi ang sinulat kasi panigurado ang taong
magbabasa nito hanggang dulo ay ang taong pinatutungkulan ko dito. Matalino
sya, oo matalino sya. Medyo may pagkatamad nga lang. Medyo lang ah. Sabi ko
naman matalino sya eh. Ako din naman tamad eh, kaya nga ginagawa ko ito ng
ilang oras na lang bago ang deadline. Pag may klase kami medyo late din sya
dadating. Medyo late lang ulit ah. Uulitin ko medyo late hahaha. Pero pumapasok
pa din naman sya, baka ang motto nya ay “Better late than never”. So, nahulaan mo na ba? hindi pa rin?
Ok.
Yung nabunot ko yung tipo ng tao na siguro sa una hindi mo sya maiintindihan sa
una. Well, aamin na ko hindi ko sya nagets sa una. Pero ganun naman talaga ang
tao diba? Tapos, hindi kami masyadong close, ngayon… medyo ok na kame.
Magkaibang mundo? Baka? Pero parang pang lovestory yun diba? Pero ganun nga
kame… para kaming nasa magkaibang mundo. Yung tipong langit sya lupa ako, pang
stairway to heaven lang. Nagkaclue na ba
kayo?
Magkaiba
ang mga gusto namin. Magkaiba ang mga ginagawa namin. Magkaiba kami. At
magkaiba kami. Simple ako? Sya? Parang may something bonus, may kakaiba e. Teka?
Wag nyong isipin na sobrang iba sya. Well, tignan nyo ko, isipin nyo yung
kabaligtaran ng attitude ko at iba pang bagay. Hindi sya mahilig kumain, well…
ako? Tignan nyo na lang. Concern sya sa figure nya, ako? CHANGE TOPIC! Gusto
nya sa English songs, yung mga tipong pang sosyal. Ako? Syempre pang kanto
gusto ko. Sya girl na girl, ako? Naku, sasabihin nyo boy na boy noh. Opposite
kasi kami, pero hindi naman umabot sa ganong punto. Basta MAGKAIBA KAMI.
Mahal
ko kung sino ako. Tanggap ko kung ano ako. Pero kahit ganon may isang bagay sa
kanya na gusto ko sana ganon din ako. Ano yun? Yung tiwala sa sarili. Kasi sya
wala syang pakialam sa sasabihin ng iba. Gagawin nya ang lahat ng gusto nya.
Susuotin nya lahat ng gusto nya. Sasabihin nya kung ano man ang maisip nya.
Malaya sya. No doubts, no worries, no inhibitions. Wala, wala lahat. Yun ang
kaisa isang bagay na kinaiinggitan ko sa kanya. Ang kaisa isang bagay na
hinihiling ko na sana meron ako. Pag tinitingnan ko sya, nakikita ko ang
matinding pagkakaiba nya sa lahat. Hindi lang ako ang naiinggit sa kanya marami
kami. Kasi nagsasalita pa lang sya mapapanganga ka na. O kilala mo na? Yung ibang
tao nga sa sobrang pagka-inggit dinadaan nila sa pagtingin sa kanya tuwing
dumadaan sya. Sa pagsabi sa iba na kakaiba sya sa ibang tao. In short, sa
pagtsismis sa kanya. Pero dahil wa epek sa kanya ang mga yun, namatay sila sa
inggit. Hindi literal ah, kasi kung literal edi namatay na ang kalahati ng
populasyon ng Unibersidad na ito. I’m not exaggerating, totoo yun.
Dahil
sa kanya, lumalakas ang loob ko na ipakita kung sino talaga ako. Natuto akong
wag matakot sa sasabihin ng iba. Paki ba nila, di naman ako nabubuhay dahil sa
kanila. E mano naman kung di nila ako magustuhan mamamatay ba ako? Hindi naman
e. Dahil sa kanya kaya ko naisip ang mga bagay na yan. Naisip ko, kung kaya nya e di kaya ko din.
Kaklase ko kaya sya. Anong konek? Ewan ko.
Ayan, sana naman ngayon kilala nyo na kung
sino ang tinutukoy ko. Kung hindi pa rin, manood ka ng harry potter, kaya nya
ang baccnet ng mga tao dun. Manood ka ng American movie, yung accent ng Black
American na babae? Sisiw sa kanya yun? Di pa rin, ALRIGHT, SO suko na ko. Ask
someone who knew this person whom I describing. For sure afterwards masasabi
nyo beym! Sya pala yun.
This person is...Hulaan nyo!
This person is... Hulaan nyo!
This person has an own ability and technique of
solving problems. Palagi siyang may dahilan para sumaya at tumawa upang ma-solve
ang problema niya.
You can also see in this creature the sense of thriftiness and yet valued money like a
precious thing, which anyone of us would not know if we will have it pa the
next day.
This person never goes late at classes except on the time
that this person has no chance yet of finding a jeep papunta sa university.
Siya rin ang taong never ko pang nakitang umuwi ng walang kasabay, palagi niyang iniintay ung mga kasama niya and vice versa iniintay rin siya ng mga kasamahan niya.
Siya rin ang taong never ko pang nakitang umuwi ng walang kasabay, palagi niyang iniintay ung mga kasama niya and vice versa iniintay rin siya ng mga kasamahan niya.
If friend mo sya, masasabi mong isa siya sa mga maraming
taong pwedeng maging loyal at very supportive na kaibigan sayo. I remember the
time when a common friend of ours passed away, I can feel the sadness on the
face of this person with matching bumabahang luha sa lupa ang makikita mo.
Umiiyak din naman ako, pero mas matindi yung sa kanya, itinuring na kase niyang
kapatid ang taong yun.
The first time na mameet ko siya, long hair pa siya nun, aba mukha ring matalino, mukhang susungitan ka lang kapag ka nagtanong ka, pero I just realized na hindi naman pala siya masyadong mahirap pakisamahan. Dahil isa siya sa maraming kapwa estyudante na nakikinig habang ako ay bumabangka sa pag-iinterview sa iba ko pang mga kaklase.
Sa mga sumunod pang mga taon, lalong kong naramdaman ang kanyang pagiging estyudante na meron din pa palang taong katulad niya na nanghihinayang rin sa perang pinampapaaral sa kanya, sa mga baon at effort ng family mo sa iyo.
The first time na mameet ko siya, long hair pa siya nun, aba mukha ring matalino, mukhang susungitan ka lang kapag ka nagtanong ka, pero I just realized na hindi naman pala siya masyadong mahirap pakisamahan. Dahil isa siya sa maraming kapwa estyudante na nakikinig habang ako ay bumabangka sa pag-iinterview sa iba ko pang mga kaklase.
Sa mga sumunod pang mga taon, lalong kong naramdaman ang kanyang pagiging estyudante na meron din pa palang taong katulad niya na nanghihinayang rin sa perang pinampapaaral sa kanya, sa mga baon at effort ng family mo sa iyo.
More than anything else, I may consider this person as
the one na pinaka-nagpakatoo at pinakasimple sa pamumuhay, gawi, at sa sinasabi sa buong batch
ng BAC IV ngayon. Tama naman kase siya na importante ang kaibigan sa buhay,
without it kase, your entire college life will be boring.
I must admit, may regret ako sa sarili ko na kung bakit ngayon lang kame nagkapalagayan ng loob?, bakit hindi noon pa para wala ng nangyaring di kaaya-aya at para hindi na ako ang naging sanhi ng pag-ulan ng kanyang langit.
Now the power to guess this simple but meaty blind item
blog is in your own hands. Remember, think before you drop names.
'Di Ko Inakala..........
'Di Ko Inakala..........
Paano
ko kikilalanin ang isang taong hindi ko naman nakakasama ng matagal? Paano ko
ilalarawan ang ugali niya kung kaunti lang ang alam ko tungkol sa kanya? Hindi
naman sapat iyong mga nakikita ko lang. Kung gusto kong magsabi ng tungkol sa
kanya, dapat kahit minsan, nakausap ko siya ng matagal… pero paano nga? Iba
siya, iba ako. Baka hindi kami magkaintindihan.
No’ng
nakuha ko ang pangalan niya… tsk! Bakit siya? Anong isusulat ko tungkol sa
kanya? Ang hirap naman. Paano kung iba ang nakikita ko sa nakikita ng iba?
Malamang nagkasakitan pa pala dahil dito. Ano ba ‘yan? Ang dami ko sanang
masasabi at maisusulat tungkol sa kanya kung kahit pa’no nagkakausap kami gaya
ng pakikipag-usap niya sa close friends niya. Kapag nagkakagulo na ang klase sa
biruan, sumasali man ako pero mas marami pa ang pagtahimik ko.
Kaya…..
Heto,
sa dami ng pwedeng makuhang pangalan, ‘di ko inakalang si *toink* pa ang nakuha
ko. Parang blind item daw ang gagawin. Sus! Ako nga mismo, blind tungkol sa
totoong siya. Base on observation lang ang maisusulat ko kaya pagpasensyahan na
lang kung anuman ang mabasa n’yo rito. If I’m wrong, sorry and then, correct me
afterwards. O kaya… walkout ka na lang… (hahahaha) :))
Sino
ba talaga siya? Well, tao siya na may sampung mga daliri sa kamay at paa…
dalawang tainga, dalawang mata, ilong na………. Mayroon din siyang paa, tuhod,
balikat, ulo. Yes, base sa nakita ko kumpleto naman ang parte niya sa katawan.
At least, d’yan man lang, masabi kong magkapareho kami.
Okay,
seryoso na nga. No’ng una kaming magkita, sabi ko, “Ah, siya pala.” May narinig
kasi ako na ganito siya na gano’n siya pero ‘di ko inakala na sa paglipas ng
araw na magkaklase kami, nalaman ko na… “Ay! Oo nga!” at saka “Parang hindi
naman.” Lahat naman ng tao may itsura kaya masasabi kong isa siya ro’n. Ugali?
Ano nga ba? When we say ugali, we should consider 3 things…..
Funny
in her own way. Nakakatawa kasi minsan ang ginagawa niya lalo na kung wala pang
prof sa room. Nagsasayaw siya at pinapanood ang sarili niyang anino kapag may
projector sa harap niya. Naalala ko nga na nahuli pa siya one time. Sila ni
*toink* ang magkasundo sa mga kakaibang sayaw na matatawa ka na lang ‘pag
nakita mo. Unique at original ang sayaw nila. Hahanga ka. Hayy… Buti pa siya
may talent sa gano’n… At sila rin ang tandem pagdating sa pagpapauso ng
kakaibang salita sa klase. Ay! Grabe! Pakinggan n’yo siya sa ganyan… ay day!
Iba! Di ko nga inakala na may gano’ng side pala ang pagkatao niya. Nakakatawa
lang talaga. Kengkoy o kengkay?!
Mahiyain?
Ewan, kasi parang hindi naman. Siguro kapag hindi lang niya kilala ang ibang
tao. Malakas naman kasi maglabas ng kakaiba niyang kalokohan sa katawan kaya
hindi ko alam kung mahiyain ba siya o ano. :)) (Peace tayo.)
Madaling
ma-shock. Yup, ganyan siya pagdating kay *toink*. Then, kakaiba rin ang facial
reaction niya kapag nagsalita si *toink*. At ‘pag hindi na niya matiis,
magsasalita na siya para matahimik itong isa. Don’t worry, hindi naman
nakaka-offend ang mga sinasabi niya kasi totoo naman. No’ng una lang siguro
siya na-culture shock pero no’ng tumagal, nasasakyan na rin niya ang trip ng
buong klase. Minsan nga, siya na rin ang nagsisimula.
Siguro
‘yan na lang ang masasabi ko. Ang hirap kasi talaga mag-isip ng tungkol sa
kanya. Mabuti naman siguro siyang kaibigan sa barkada niya, madaling pakisamahan
at talagang very funny kasama. Para sa akin, mabait siyang kaklase. (Walkout
ulit?) :)) (hahahaha)
‘Pag
nabasa n’yo ito, masasabi rin n’yo na “Uy! Di ko inakala na makakasulat ng siya
ng ganito.” Pagpasensyahan n’yo na rin ang nakayanan kasi ‘di ko talaga inakala
na siya ang makukuha kong name, kaya iyan, isinulat ko lang kung ano lang ang
nakita ko. At ‘di ko rin inakala na matatapos ko ito kahit wala talaga akong
idea kung pa’no simulan…
At
lalong ‘di ko rin inakala na sa wakas tapos na ako! :)) :))
Subscribe to:
Posts (Atom)